Twierdza
Dęblin

Okupacja hitlerowska - Stalag 307

W okresie okupacji hitlerowskiej na terenie twierdzy Dęblin stacjonowały: 813 batalion Ostlegionu, przeznaczony do ochrony linii kolejowych w miejscowym węźle komunikacyjnym; ekspozytura obwodowa 372 nadkomendantury Wehrmachtu, ponadto w rejonie Lublin - Dęblin - Radzyń rozlokowane były oddziały 653, 654 i 655 pułków z 379. Dywizji Strzelców Krajowych Wehrmachtu.

Lotnisko dęblińskie wykorzystywane było dla potrzeb niemieckiej szkoły lotniczej.

W połowie 1942 do obozów na terenie Generalnej Guberni przywieziono ponad 43 tysiące Żydów z Czech, Moraw, Słowacji, Austrii, i Niemiec, między innymi do obozu w twierdzy dęblińskiej. Żydzi ci pracowali przy rozbudowie i remontach dęblińskiego lotniska.

W latach 1943-44 na terenie twierdzy znajdował się obóz jeniecki, w niemieckiej nomenklaturze nazwany Stalag 307, przewidziany na około 125 000 jeńców (wraz z podobozami największy obóz jeniecki w Europie). Przebywali w nim głównie jeńcy radzieccy i Francuzi, a na jesieni 1943 przywieziono tu pierwsze grupy internowanych Włochów. Faktycznie był to obóz masowej zagłady. Jeńców zabijano głodem i ciężką pracą ponad ludzkie siły, reszty dopełniały choroby, zimne pomieszczenia fortów i egzekucje. W sumie w stalagu 307 zginęło około 80 000 jeńców, inne źródła mówią o ponad 100 tysiącach (nie licząc egzekucji przeprowadzonych przez siły NKWD po zajęciu obozu przez armię radziecką. Ginęli głównie Rosjanie (ZSRR nie podpisała konwencji o jeńcach wojennych), lecz w Dęblinie zginęło również około 40 000 Włochów - początkowo tylko internowanych. Ramy tej publikacji nie pozwalają na szersze potraktowanie tego bardzo interesującego fragmentu dziejów Dęblina - zainteresowanych zapraszamy do osobistego kontaktu.